ΤΡΟΜΟΣ

Ως τρόμος ορίζεται μια ρυθμική ακούσια (μη ελεγχόμενη από το άτομο) κίνηση κάποιου μέρους του σώματος. Συνήθως πρόκειται για τα χέρια ή τα πόδια ή το κεφάλι ή και όλα μαζί. Μπορεί να εμφανίζεται όταν το χέρι είναι ήρεμο, όταν το σηκώνουμε στον αέρα, όταν κάνουμε κάποια
συγκεκριμένη πράξη με αυτό. Μπορεί να επιδεινώνεται με το άγχος ή μπροστά σε κόσμο. Το πιο συνηθισμένο που σκέφτεται κάποιος όταν εμφανίσει τρέμουλο στο χέρι είναι ότι πάσχει από την Νόσο του Πάρκινσον. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Ο τρόμος αυτός μπορεί να οφείλεται και σε μια νόσο που ονομάζεται Ιδιοπαθής τρόμος, σε δυστονία, σε παθήσεις της παρεγκεφαλίδας, σε εγκεφαλικό επεισόδιο ή να είναι παρενέργεια κάποιων φαρμάκων που παίρνει ο ασθενής. Ο διαχωρισμός αυτών των νευρολογικών παθήσεων είναι πολλές φορές αρκετά δύσκολος και απαιτεί μια πλήρη νευρολογική εξέταση, εργαστηριακές εξετάσεις και ίσως και κάποια απεικόνιση του εγκεφάλου (π.χ. αξονική τομογραφία). Μόνο μετά από εκτίμηση από τον νευρολόγο και μετά από τις απαραίτητες εξετάσεις θα πρέπει ο ασθενής να ξεκινήσει φάρμακα για τον τρόμο του και για το νόσημα, γιατί υπάρχει πιθανότητα τα φάρμακα που θα λάβει κάποιος ασθενής με λάθος διάγνωση να επιδεινώσουν την κατάσταση του.

ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος που συνήθως παρουσιάζει εκτός από τρόμο και δύσκαμπτα άκρα («μαγκωμένα χέρια»), δυσκολίες στο περπάτημα, δυσκολίες ισορροπίας και γενικότερα μια βραδύτητα στις κινήσεις. Επίσης συνήθως υπάρχει και συγκεκριμένο προσωπείο. Στην κλασική Νόσο του Πάρκινσον δεν εμφανίζονται άνοια ή ψευδαισθήσεις στα αρχικά στάδια. Η νόσος ΔΕΝ είναι κληρονομική (εκτός από πολύ σπάνιες περιπτώσεις), αλλά μπορεί καμιά φορά να ξεκινήσει από μικρή ηλικία (35-45 χρονών). Υπάρχει πλέον μια πληθώρα φαρμάκων που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο νευρολόγος για την αντιμετώπιση της νόσου. Από την λεβοντόπα (ντοπαμίνη), που είναι η ουσία που λείπει στον εγκέφαλο, μέχρι τους ανταγωνιστές ντοπαμίνης και άλλα φάρμακα. Επίσης οι μορφές που έχουν τα καινούργια φάρμακα, π.χ. αυτοκόλλητο 24ωρης χρήσης ή χάπια βραδείας αποδέσμευσης που τα παίρνουμε μια φορά την ημέρα, έχουν βελτιώσει κατά πολύ το επίπεδο ευκολίας λήψης αυτών και την συμμόρφωση του ασθενούς. Το πιο σημαντικό για αυτήν την χρόνια νόσο είναι να δημιουργηθεί μια χρόνια σχέση μεταξύ νευρολόγου και του ασθενούς γιατί η θεραπεία θα τροποποιείται αργά αλλά σταθερά μέσα στα χρόνια για τα βέλτιστο αποτέλεσμα.

ΙΔΙΟΠΑΘΗΣ ΤΡΟΜΟΣ

Ο ιδιοπαθής τρόμος είναι μια νόσος πιο συχνή από την Νόσο του Πάρκινσον, που δυστυχώς πολλές φορές μπερδεύεται με αυτήν και ο ασθενής μπορεί να λαμβάνει για χρόνια λάθος φάρμακα.

Η νόσος είναι κληρονομική και ξεκινά συχνά από μικρή ηλικία. Στις περιπτώσεις που θα χρειαστεί να λάβει ο ασθενής κάποιο φάρμακο από τον θεράποντα νευρολόγο συνήθως υπάρχει καλή ανταπόκριση.